ආචාර්ය උපාධිය වෙනස් සෙල්ලමකි

සමාජ මාධ්‍ය තුලින් මා හඳුනාගත් ලංකාවේ තරුණ උපාධිධාරියෙක් ඊයේ මා අමතා උපකාරයක් ඉල්ලීය. ඒ මා මැලේසියාවේ කලින් සේවය කල සරසවියේ PhD උපාධිය සඳහා අයැදුම් කිරීමේදී ඇතිවූ ගැටළුවක් පිලිබඳවය. එම සරසවියේ විද්‍යුත් ඉංජිනේරු ආචාර්‍ය උපාධියට ලියාපදිංචි වීමට නම් විද්‍යුත් ඉංජිනේරු හෝ භෞතික විද්‍යා විශේෂවේදී උපාධියක් සෑහෙන ඉහල CGPA අගයක් සමග ලබාගෙන තිබිය යුතුය (මෙම සරසවියේ QS ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම 123 වේ). මා ඇමතු උපාධිධාරියාට එම සුදුසුකම් තිබුණේ නැත. 

ප්‍රතිපත්තියක් ලෙස මා එවැනි අවස්ථාවලට මැදිහත් නොවන බව මම ඔහුට කාරුණිකව පැවසුවෙමි. ඔහු ඉන්පසු මා සමග වචනයක්වත් කතා කලේ නැත. මගේ තීරණයට හේතු පාදක වූ අතීත කතාව ඔහු වෙනුවෙන් මම මෙසේ ලියා තබමි.

------------------------------------------

මීට වසර 10 ට පමණ පෙර මම මේ උපකාරය තවත් ලාංකිකයෙකුට කලෙමි. අවශ්‍ය උපාධි පථය ඔහුට නොතිබූ අතර ඔහුගේ CGPA අගය අවශ්‍ය අවමයට වඩා ඉතා පහලින් විය. සාමාන්‍යයෙන් අධීක්ෂකවරයාට (supervisor) යම් පශ්චාත් උපාධි (විශේෂයෙන් PhD) අයදුම්කරුවෙකුගේ සුවිශේෂී දක්ෂතා ඇති බව හැඟේ නම් ඔහු හෝ ඇය වෙනුවෙන් විශේෂ සලකා බැලීමක් සඳහා පශ්චාත් උපාධි කමිටුවට මැදිහත්විය හැක. නමුත් මෙහිදී තමා අයදුම්කරුගේ දක්ෂතාවය පිළිබඳව වගකියන බව අධීක්ෂක මහාචාර්යවරයා විසින් ලිඛිතව දැනුම් දිය යුතුය. මේ අයදුම්කරු ලාංකිකයෙකු වන බැවින්ද, තිබූ දැන හැදුනුම්කම් වෙනුවෙන්ද, ඔහු MSc දෙකක්ම කර තිබූ නිසාද මම ඔහු වෙනුවෙන් මැදිහත් වුනෙමි. 

නමුත් ටික කලකින්ම මට වැටහුණේ ඔහු ආචාර්‍ය උපාධි භුතාර්ථයක් (PhD entity) නොවන බවයි. කෙනෙකුට ශාස්ත්‍රපති (MSc/MA /MBA) උපාධි දහයක් ගත හැකි වුවත් එය PhD උපාධියක් කරා යාමට ඔහුට/ඇයට හැකි බව පවසන්නේ නැත. එය වෙනමම කලාවකි. කැපවීම සහ දැරීමේ හැකියාව, විශ්ලේෂණ ශක්තිය, විෂය පිළිබඳව ඉතා ගැඹුරින් මුලික දැනුම තිබීම ආදී කාරණා රාශියක් ඊට බලපායි. CGPA හෝ GPA අගය මේ හැකියාව මැන බැලීමේ සුදුසුම පරාමිතිය නොවුවත් එය ඒ සඳහා ඉහල දායකත්වයක් දක්වයි.

මෙම පුද්ගලයාට ඔහුගේ අඩු පාඩු  නොහැඟෙන ආකාරයෙන්, කල යුතු දේ කියා දීමටත් ඔහු වෙනුවෙන් පත්‍රිකා පවා සකස් කරදීමටත් මම උත්සුක වුනෙමි. නමුත් වසර තුනක් පමණ මගෙත් ඔහුගේත් කාලය අපතේ යැවීමෙන් පසු ඔහු කිසිවෙකුටත් නොකියාම ලංකාවේ සරසවියක PhD උපාධියට ලියාපදිංචි වූ බවත් මැලේසියාවේ සරසවියේ කටයුතු අතහරින බවත් එකවරම මට දැනුම් දුන්නේය. මේ සිදුවීමට දැන් වසර හතක් පමණ ගතවී ඇත. මා දන්නා තරමින් ඔහු මෙතෙක් තම අධ්‍යන කටයුතු පැත්තෙන් කිසිඳු ප්‍රගතියක් අත්කරගෙන නැත. අනවශ්‍ය ලෙස මුදල් වියදම් කිරීම සහ ජිවිතයේ විශාල කාලයක් නාස්ති කරගැනීම පමණක් සිදුවී ඇත. 

පසු කලෙක මම මේ තත්වය තවත් (මා යටතේ නොවන) සිසුන් රාශියක් තුලින් දැක ඇත්තෙමි. මම මුලින්ම මේ තැනැත්තාට ඔහුගේ අඩු CGPA අගය පෙන්වා ඔහුගේ නොහැකියාව කියා දුන්නා නම් ඔහුගේ මුදල් සහ කාලයත් මගේ කාලය සහ මැලේසියාවේ සරසවියේදී මා පත්වූ අපහසුතාවයත් නොවන්න තිබුණි. ඔහු මට ඉතා වැදගත් පාඩමක් කියා දුන්නේය.