"බලය යුක්තිය වේ". මේ ස්වභාවධර්මයේ නීතියයි. 21 වන සියවසේ මනෝභාවයට කෙතරම් ගෝචර නොවුණත් ලෝක යථාර්තය මෙයයි. දුබලයා විනාශකර ප්‍රභලයා නැගී සිටීම ස්වභාවධර්මයේ අවශ්‍යතාවයකි. ඒ ශක්තිමත් වර්ගයක් ඉදිරියට ගෙනයාමටය.
වසර 1400 කට පමණ පෙර මැදපෙරදිග කර්කශ භූමියේ සතුරු උවදුරුවලින් බැටකා ඉතා අඩු පිරිමි අනුපාතයක් සහිතවූ දුර්වල ප්‍රජාවකට නායකත්වය දීමට ඔහුට සිදුවිය. ස්වභාවධර්මයේ රීතියට අනුව දුර්වලයන් ලෙස වැනසී යනවාද නැත්නම් ශක්තිමත් ප්‍රජාවක් ලෙස නැගී සිටිනවාදැයි තීරණය කිරීමට ඔහුට සිදුවිය. ඔහු දෙවැන්න තෝරා ගත්තේය. ඔහු එතෙක් පැවති ආගමික මතවාද තම කාල-අවකාශ රාමුවට සරිලන ලෙස ප්‍රතිනිර්මාණය කළේය. සියළු ආන්තික යුධ උපක්‍රම වලින් තම ප්‍රජාව සන්නද්ධ කළේය. ප්‍රජාව වේගයෙන් බෝ කිරීම සඳහා අණ පනත් නිකුත් කළේය. සියල්ලෝම එක අරමුණක පිහිටා වෙලාවට වැඩ කරන්න ඔහු තම පිරිස පුහුණු කළේය. එදා කාලයට ගැලපෙන නිවැරදි ආහාර ගැනීම මෙන්ම සෞඛ්‍ය සම්පන්න වත්පිළිවෙත්ද අනිවාර්ය කළේය. කාන්තාවන් සුරක්ෂිත කරගැනීම සඳහා බහුවිවාහ නිර්දේශ කළේය. මේ සියල්ලම සඳහා ඔහුට වසර ගණනක් ගතවිය. එහෙත් ඔහු තම අරමුණ කරා ළඟාවිය. ඔහු පමණක් නොව ඔහුගේ අණ පනත් අනුව කටයුතු කල බොහෝ දෙනෙක් සියවස් ගණනාවක් පුරා ජයග්‍රහණ පිට ජයග්‍රහණ ලබා රාජ්‍යයන් අධිරාජ්‍යයන් පිහිටවීය.
අද ඔහුගේම අනුගාමිකයන් පිරිසකට මේ පාඩම අමතකවී ඇති සැටියකි. දශක ගණනාවක් ඔවුහු දැඩි අසාධාරණයකට පීඩනයකට ලක්වුහ. ලෝකයා ඔවුන් දෙස බලා "පව් අනේ" කියනවායින් ඔබ්බට ගියේ නැත. ඔවුන්ගේම අසල්වැසි සහෝදර ප්‍රජාව පවා ඔවුන්ට සිදුවන අසාධාරණය දෙස උපේක්ෂා සහගතව බලා සිටියෝය. ඉඳහිට හෙලාදැකීමේ නිවේදන නිකුත් කළහ. ඒ "බලය යුක්තිය" වන බැවිනි.
දශක ගණනාවක් ඔවුන් තමන් අයුක්තියට එරෙහිව සන්නද්ධ වෙනවා වෙනුවට අනෙක් අයගේ සහ නොපෙනෙන බලවේගවල පිහිට ලැබේ යැයි බලාපොරොත්තු වුවා විය හැක. අවසානයේදී ඔවුන් කිසිඳු සුදානමකින් තොරව සතුරා වෙත කඩා පැන්නේය. ප්‍රතිඵලය දැන් අතීතයට එක්වී ඇත.
තම අහිංසක ජනතාව 60,000ක් පමණ ඝාතනය වී තම ගෙවල් දොරවල් බිමට සමතලා වනතෙක් ඔවුන්ට කළහැකි දෙයක් නොවීය. අද ඔවුන් සතුරාගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ තමන්ව නොමරන ලෙසය. අවසානයේදී ඔවුන් සිටියාටත් වඩා අන්ත තැනක නතර වී ඇත.
මේ සමුල ඝාතන සිදුවෙද්දී ලොව බොහෝ සහෝදර රාජ්‍ය ඉතා උදාසීන ප්‍රතිපත්තියක සිටියෝය. ජගත් සංවිධාන පවා ක්‍රියාකළ ආකාරය ඔබ දකින්න ඇත. බලය යුක්තිය බව ඔවුන්ද වටහාගෙන ඇති සේය. විවධ රටවල මෙම ඝාතනයන්ට එරෙහිව පාරට බැස වරුවක් උද්ඝෝෂණය කල ජනතාව රෑට බුරියානි එකක් කා ගෙදර ගොස් සුවෙන් නිදියගත්තෝය. ලෝක යථාර්තය මෙයයි.
හිංසනය දැඩි ලෙස අයුක්ති සහගත නම් ප්‍රතිප්‍රහාරයේ සාධාරණත්වය විමසීමට කිසිවෙකුටත් අයිතියක් නැත. ඔවුන්ට බුද්ධියක් තිබුණා නම් දශක ගණනාවක් තිස්සේ ඔවුන්ට dirty weapons ඕනෑ තරම් එකතුකරගන්න තිබුණි.
No comments:
Post a Comment