"චන්දිම, ඔබ සිතන විදියට ප්‍රභාකරන්ට වැරදුණේ කොතනද?"
අප මැලේසියාවේ ගත කල කාලයේදී අපගේ හිතවතියකගේ නිවසේදී ඇතිවූ කොටි සටන පිළිබඳව සංවාදයක් මගේ මතකයට නැගේ. කලින් යුධ හමුදාවේ උසස් නිලයක් හෙබවූ, මැලේසියාවේ ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්යාලයේ ඉහලම තලයේ නිලධාරියෙක් (දැන් අප අතර නැති) එදා මගෙන් ඒ පැනය ඇසීය.
"මම ප්‍රභාකරන් වුනා නම් වසර 2000 වන විට මම යුද්ධයට කරන වියදම හැකිතාක් අඩුකර ඒ සියලුම මුදල් ලංකාවේ ඉඩම් මිලදී ගැනීමට යොදවනවා" මම ඔහුට පැවසුවෙමි.
90 දශකයේ අග භාගය වනවිට LTTE සංවිධානයට ලොව පුරා විසිරුණු ඉතා ප්‍රභල සාමාජික ජාලයක් සහ මුදල් උපදවන යාන්ත්‍රණයක් පැවතුනි. ඔවුන්ට ජාත්‍යන්තරවද යම් පිළිගැනීමක් විය. එසේම ඔවුන් ලංකාවේ සැහෙන ප්‍රදේශයක් තම අණසකට නතු කරගෙන තිබුණි. මෙතැන් සිට ඔහු කල යුතුව තිබුණේ තම දේශීය සහ ද්විත්ව පුරවැසිභාවය හිමි දමිළ ප්‍රජාව ඔස්සේ ලංකාවේ ඉඩම් මිලයට ගැනීමයි. LTTE සංවිධානයට එවකට තිබූ වත්කම් අනුව ටික කලකින් ලංකාවේ මර්මස්ථාන රාශියක් නිත්‍යානුකුලව අත්පත් කරගැනීමට හැකියාව තිබුණි. මේ අනුව 2009 වන විට ශ්‍රී ලංකා රජය තම අණසකට යට කරගැනීමට පවා ඔවුනට අවස්ථාවක් උදාකර ගත හැකිව තිබූ බව මට සිතෙයි.
නමුත් ඔවුන්ගේ අවාසනාවට ප්‍රභාකරන්ගේ යුදගාය මීට එරෙහි විය. ඔහුට බලපෑමක් කල හැකි එවකට සිටි එකම පුද්ගලයා වන ඇන්ටන් බාලසිංහම් මේ පිළිබඳව වටහා ගන්නට ඇතැයි මට සිතේ. සමහර විට ඔහුගේ බලපෑම අනුව 2000 මුල් දශකයේ මුල් භාගයේදී කොටහේන, වැල්ලවත්ත ආදී කවදත් ද්‍රවිඩ ජනතාව වැඩි වශයෙන් සිටි ප්‍රදේශවල ඉඩම් විදේශ ගත වූ ශ්‍රී ලාංකික දමිළ ප්‍රජාව විසින් කඩිනමින් මිලදී ගන්න විය. ඉන් පසු කෙටි කලකදී එහි අර්ධ සුඛෝපභෝගී මහල් නිවාස සංකීර්ණ වේගයෙන් ගොඩනැගෙන්න විය. එහෙත් එල්ටීටීයේ අවාසනාවකට මෙන් ටික කලකින් අධික ලෙස රෝගාතුර වූ ඇන්ටන් බාලසිංහම්ගේ ග්‍රහණයෙන් ප්‍රභාකරන් ගිලිහී ගියේය. මේ නිසා නැවතත් ඔහුගේ යුදවාදී ක්‍රියාන්විතය ඉස්මතු විය. එහි ප්‍රතිඵලය අද අපි මැනවින් දනිමු.
මට මේ පරණ කතාව මතකයට ආවේ ඊයේ දුරස්ථ සන්නිවේදන ක්‍රමවේදය මගින් මා හා කතාවට වැටුණු එවකට ගුවන් හමුදාවේ සේවය කල හිතවතකුගේ පැනයක් හේතුවෙනි.
"චන්දිම නැවතත් ත්‍රස්තවාදය හිස එසවුවහොත් එහි ස්වභාවය කුමක් වේද?"
විද්‍යුත් චුම්භක ත්‍රස්තවාදය පිළිබඳව මා මේ දිනවල ලියන පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක් වෙනුවෙන් මම මෙම පැනයට පිළිතුරු විය හැකි බොහෝ කාරණා පිළිබඳව පසුගිය කාලයේ අධ්‍යනය කෙරුවෙමි.
"LTTE සංවිධානය හෝ ඔවුන්ගේ අරමුණම ඇති වෙන යම් ත්‍රස්තවාදී සංවිධානයක් නැවතත් ලංකාවට බලපෑමක් කරයි නම් ඔවුන්ගේ ක්‍රමෝපායයන් මීට වසර එකොළහකට පෙර තිබුනාට වඩා බොහෝ සෙයින් වෙනස් වනු ඇත." මම පිළිතුර ඇරඹුවෙමි.
පසුගිය දශකය තුල ලෝකයේ හැඩතල විශාල වෙනසකට බඳුන්විය. එය තාක්‍ෂණය, ක්‍රමෝපායයන් මෙන්ම දේශපාලන කරලියේද සිදුවිය. මේ නිසා වසර එකොළහකට පෙර ලැබූ ජයග්‍රහණයක් පිළිබඳව නැවතත් සිහින දැකීම අතිශයින් භයංකාර සිතුවිල්ලකි.
එදා ලොව කොතැනක සිට හෝ යුද්ධයට කැපවුණු දමිළ තරුණයාට සාපේක්ෂව අද එම ප්‍රජාවේ අධ්‍යාපන පසුබිම, සමාජීය සහ ආර්ථික මට්ටම, වෘතිය නිපුණතාවය සහ දේශපාලන හැකියාව ඉතා ඉහල මට්ටමක ඇත. මෙය සමාජ මාධ්‍යවල විප්‍රකාර දසුන් මවන ලංකාවේ බොහොමයක් සිංහලයන්ට සිතා ගැනීමටවත් නොහැක.
බොහෝ විට ලංකාවට ඇති කරන බලපෑම සඳහා ඔවුන් වසර 5 ක පමණ කාලයක සිටවත් සුදානම් වනු ඇත. මෙහිදී ඉඩම් හා ව්‍යාපාර මිලදී ගැනීම මොවුන්ගේ එක් උපාය මාර්ගයක් පමණක් වනු ඇත.
ඔවුන් ඉතා සුක්‍ෂම ලෙස සමාජයේ මර්මස්ථාන වන බැංකු, විදුලි බලය, සන්නිවේදන ආයතන, ආර්ථික වශයෙන් ඉහල වැදගත්කමක් ඇති ව්‍යාපාර ආදියෙහි ඔවුන්ගේ සාමාජිකයන් ස්ථාන ගත කරනු ඇත. ජන මාධ්‍ය ආයතන ක්‍රමයෙන් තමන් නතු කරගැනීමද ඉතාමත්ම වැදගත් කාර්යයකි. ඔවුන්ගේ අරමුණට ලැදි පුද්ගලයන් මෙන්ම මුදලට විකිනෙන සියලුම ජාතීන්ට අයත් පුද්ගලයන්ද ඔවුන්ගේ අභිප්‍රායන් සාර්ථක කරගැනීම සඳහා යොදාගත හැක.
තවත් වැදගත් ක්‍රමවේදයක් විය හැක්කේ පවතින පහසුකම් අනුව ඔවුන් හැකිතාක් තම සඟයන් පාලන තන්ත්‍රයට ඇතුළු කිරීමයි. මෙය පළාත් සභාවල සිට පාර්ලිමේන්තුව දක්වා සියළුම ආයතන නියෝජනය වන පරිදි සිදුකල හැක. මෙහිදීද ද්‍රවිඩ බහුතරයක් ඇති ප්‍රදේශවල මෙන්ම ද්‍රවිඩ ඝනත්වය වැඩි ප්‍රදේශ ඇති කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයේද ඔවුන් සාර්ථක වනු ඇත. මුදල් මත දිවෙන ලංකාවේ මැතිවරණ ක්‍රමය යටතේ ඔවුනට සිංහල චන්ද පවා බා ගැනීම අපහසු නොවනු ඇත. විදේශයන්හි පවා ඉහල දේශපාලන තලයක සිටින ඔවුන්ගේ පිරිසට මේ ලාංකීය දේශපාලනයේ නියෝජිතයන් එක් වූ විට ඔවුන්ගේ හඬ ඉතා ප්‍රභල වනු ඇත.
ඔවුන්ගේ තුන්වන ක්‍රමවේදය විය හැක්කේ ඉතා බරපතල (critical) අවස්ථාවල රට අකර්මන්‍ය කිරීමයි. මේ සඳහා ඔවුනට සම්ප්‍රදායික අවි ආයුධ තවදුරටත් අවශ්‍ය නොවේ. බැංකු ඇතුළු වැදගත් ආයතනවල පරිඝනක පද්ධති අක්‍රිය කිරීම, විදුලි සහ සන්නිවේදන ජාලය අවුල් කිරීම, රටේ ආරක්‍ෂණ පද්ධති බිඳ දැමීම මින් කිහිපයකි. මේ සඳහා ඇතුලතින් පැල කල සේවකයන්ගේ මෙන්ම පිටත සිට ක්‍රියාත්මක වන විද්‍යුත් චුම්භක ප්‍රහරකයන්ගේ සහයද ඔවුනට ලබාගත හැක.
මේ අනුව බහුතරයක් සිංහලයන් ජිවත්වන අධි-මානි සිහින ලෝකය පුපුරා යාමට ගතවන්නේ ඉතා කෙටි කාලයක් බව සිතට ගන්න. මා දකින ආකාරයට මේ එළඹෙන තත්වයට මුහුණ දීමට අප රට කිසිසේත් සුදානම් නැත. මගේ මතය නම් මෙවැනි තත්වයක් ඇතිවීම වැලැක්වීම සඳහා කල හැකි එකම කාර්යය දෙමල ජනතාව තුල තව දුරටත් ක්‍රෝධය වෛරය මතුවීමට ඉඩ නොදී ඔවුන්වද අපගේ කරගැනීමයි.
මළවුන් සැමරීමත් අපරාධයක් කර ඇති යුගයක එබඳු සහජීවනයක් අපිට බලාපොරොත්තු විය හැකිදැයි යන්න ප්‍රශ්නාර්ථයකි ?
