නොදුටු සිහිනය

හිමිදිරියේ නෙත ගැටුනු
බිඳේ යැයි සිත කියූ
දෝතින් නොගත් සුමුදු පිනි බිඳක්

හිරු පහස ලද සැනින්
වියැකෙනා බව නොදත්
හදවතක් ඉකි බිඳී කල්පයක්

අකුරු වැල් යා නොකළ
පෙම්දමක මුතු පබළු
ආ මගේ තැනින් තැන විසිරිලා

යස ඉසුරු පුද පඬුරු
ජය නාද පසුකරන්
මළ හිරුත් සිතිජයට ලංවෙලා

යකඩ වන් සිත් පවා
බිඳ වැටෙන සන්ධ්‍යාවේ
නොදුටු සිහිනයක් නෙත සොයනවා

සත් සමුදුරෙන් එතෙර
ගිරි කදුරු සිකර මැද
සෙනෙහසක් සෙමෙන් ඉකිබිඳිනවා

මුදු ලැමට හිස තබා
ලොවක බර මුදන්නට
වියපත් හදක් පැතුම් පුරනවා

නුඹ එතන මම මෙතන
අප දෙනෙත හමු නොවන
රාත්‍රිය ඉක්මනින් වඩිනවා

.........................