Monday 4 November 2024

අක්කරයට උපරිම අස්වැන්නක්


ඩඩ්ලි සිරිසේනගේ බොහෝ කතා අතර යම් ගත යුත්තක් දුටුවෙමි. 

ලංකාව වැනි වගා ඉඩම් ප්‍රමාණය අඩු රටක අප අක්කරයක් සඳහා ලබා ගත හැකි පලදාව උපරිම කරගත යුතුය. ඒ සඳහා නුතන තාක්ෂණය උපරිම මට්ටමින් යොදාගත යුතුය.

ඊශ්‍රායලය එදා සිටම මේ "maximum harvest per hectare" සංකල්පයට අනුගත වී සිටින අතර මේ වන විට තායිවානය, තායිලන්තය, මැලේසියාව, වියට්නාමය මෙන්ම බංගලාදේශය සහ ඉන්දියාවද මේ පිළිබඳව තම උපරිම අවධානය යොමු කර ඇත. උදාහරණයක් ලෙස මැලේසියාවේ වසර 3-4 කින් සාර්ථක පලදාවක් ගත හැකි පොල් වර්ග වගා කරන අතර එහි පලදාව ලංකාවේ පොල් ගසක මෙන් 5-6 ගුණයකින් වැඩිය. 

වී වගාව පමණක් නොව සියලුම  වගාවන් සඳහා "අක්කරයට උපරිම අස්වැන්නක්" සංකල්පයට අප පිය නැගිය යුතුය. 

මේ සඳහා අදාළ භෝග සංවර්ධන මණ්ඩල මූලිකත්වය ගත යුතුය. මෙතෙක් තම bureaucratic කට්ට ඇතුළට වී නිදා ගෙන සිටි කෘෂි නිලධාරීන්ට අවදිවී ලෝකය දෙස බලන්න කාලය පැමිණ ඇත. 


  


Thursday 24 October 2024

ලංකාවේ අධ්‍යාත්මික සංචාරක පුරවරයකට කාලය පැමිණ ඇත්ද?


ලංකාවේ අධ්‍යාත්මික සංචාරක ව්‍යාපාරයට දැන් කල් හරිද? මෙය මට පසුගිය වසර දහය පුරාම නැගුනු පැනයකි. ඒ හැමවිටම මගේ පිළිතුර වුයේ නැත යන්නයි. ඊට හේතුව වුයේ ලංකාවේ සිටි කාලයේදී මා ලද අත්දැකීම්ය. දේශපාලකයාගේ සිට සුළු සේවකයා දක්වා ලංකාවේ තිබුණේ ආයෝජකයාව මිරිකා කොමිස් ඉල්ලීමේ තරගයකි. දැන් එය වෙනස් වී ඇත්දැයි මම මගෙන්ම අසමි.

විසිවෙනි ශතවර්ෂයේ සහ විසි එක වෙනි ශතවර්ෂයේ සංචාරකයා අතර විශාල වෙනසක් ඇත. ලංකිකයා පවා 80-90 දශකව දක්වාම ට්‍රිප් ගියේ ස්ථාන නැරඹීමට සහ සිද්ධස්ථාන වැඳ පුදා ගැනීමටය. මේ නිසා හිමිදිරි උදයේම ගමන පටන්ගන්නා දේශීය සංචාරකයා හැකිතාක් තැන්වලට දුවමින් සවස් වන විට දැඩිසේ විඩාවට පත්ව නවාතැන්පොළට පැමිණෙයි. නමුත් අද බොහෝ දෙනෙක් සංචාරයක යෙදෙන්නේ කොහේ හෝ නිස්කලංක තැනක රැඳී විවේක සුව විඳීමටයි. ඇලකින් දොළකින් නාගෙන, කයියක් ගහගෙන, සිංදුවක් කියාගෙන සිටීම අද දේශීය සංචාරයක අරමුණයි. 

අන්තර්ජාතිකව මේ තත්වය තවත් ගැඹුරට ගොස් ඇත. තම අවිවේකී වේගවත් ජීවිතයෙන් තාවකාලිකව හෝ මිදී තම අධ්‍යාත්මය සුවපත් කරගැනීම අරමුණ කරගත් සංචාරකයන් ගණන සීඝ්‍රයෙන් වැඩිවෙමින් පවතී. මේ පිරිස බොහෝ විට ආගමකට කොටුවී සිටිනවා වෙනුවට නොයෙකුත් ආගම් දහම් ගවේෂණය කරමින් ලොව පුරා සංචාරය කරයි. මට නේපාලයේදී සහ ඉන්දියාවේදී හින්දු සහ මහායාන බෞද්ධ ආශ්‍රමවල සති ගණන් රැඳී සිටින ක්‍රිස්තියානි, බහායි ආගමිකයන් බොහෝ දෙනෙක් හමුවී ඇත. 

සංචාරක ව්‍යාපාරයේ සිදුවන මෙම වෙනස පිළිබඳව මා මුලින්ම නිරීක්ෂණ කලේ සහශ්‍රයේ මුල් වසර කිහිපයේදීය. මේ අනුව මම ඉතා විස්තරාත්මක ව්‍යාපෘති යෝජනාවක් ගොඩනැගුවෙමි.  එහි සඳහන් වුයේ හෙක්ටෙයාර 500 ක පමණ ප්‍රදේශයක් පුරා පැතිරුණු අධ්‍යාත්මික ගම්මානයක් නිර්මාණය කිරීමයි. මේ සඳහා මගේ යෝජනාව වුයේ ලොව පුරා පැතිරුණු ආගම් දොළහක පමණ ආයතනවලට සුඛෝපභෝගී තත්වයේ නේවාසික පහසුකම් සහිතව ආගමික සිද්ධස්ථාන ගොඩනගන ලෙස ආරාධනා කිරීමයි. මේ සඳහා මම කතෝලික, ක්‍රිස්තියානි (ඇන්ග්ලිකන් හෝ ප්‍රොතෙස්තන්ත), ඉස්ලාම් (සුන්නි සහ ෂියා), හින්දු, බෞද්ධ (ථෙරවාද, මහායාන, සහ වජ්‍රයාන), බහායි, යුදෙව්, ෂික්, ජෛන, කොන්ෆියුසියසම්, සහ ටාඕයිසම් ආදී ආගම් යෝජනා කලෙමි.

සෑම ආගමික ආයතනයක්ම පවතින පරිසරයට අවම බලපෑමක් ඇතිවන පරිදි ඉදිකිරීම්වල යෙදීමට පියවර ගත යුතුය. ඒ ඒ ආගමට අයත් සංස්කෘතික අංග උපරිම ආකාරයෙන් ඒවායේ ස්ථාපිත කිරීමට අනුබල දිය හැක. සෑම දිනකම ආගමික ආයතනවල ආගමට අදාළ දේව යාතිකා, පුද පූජා, භාවනා සහ සක්මන්, ධර්ම සාකච්චා, ගීතිකා සහ නැටුම්, ආහාර වත්පිළිවෙත්, ආදී අංග පැවැත්විය හැක. බොහෝ ආගම් ජලය හා බැඳී ඇති බැවින් අධ්‍යාත්මික ගම්මානය ගංගාවක්, ඇලක් හෝ දොළක් ආශ්‍රිතව ඉදිකිරිම සුදුසුය. ගම්මානයට ඇතුළුවන ස්ථානයේදී පැමිණෙන උදවියට  තම වාහන නතරකිරීමට ඉඩ පහසුකම් සලසා එතැන් සිට ගම්මානයේ ගමන් කිරීමට විද්‍යුත් මෝටර් රථ, ස්කූටර සහ පාපැදි ලබා දීම කල හැක. 

මෙහි ව්‍යාපාරික මොඩලය මෙසේය. රජයේ ඉඩමක් මේ සඳහා ලබා දිය හැකි අතර ආගමික ස්ථානය සඳහා රජයට බද්දක් අයකළ හැක. සිද්ධස්ථානය සැදීම සඳහා ආයෝජනය 100%ම අදාළ ආගමික ආයතනය දැරිය යුතුය. නේවාසික සංචාරකයන්ගෙන් ලැබෙන ආදායමෙන් මෙන්ම පින්වතුන්ගෙන් ලැබෙන ආධාර වලින්ද යම් කොටසක් රජයට අය කරගත හැක. එසේම මෙහි සේවය කරන පිරිසෙන් 80% පමණ ස්වදේශිකයන් විය යුතු බවට නීති පැනවිය හැක. සංචාරකයන් එක් ආගමික සිද්ධස්ථානයක නේවාසික වුවත් ඔවුන්ට ඕනෑම ආගමික මධ්‍යස්ථානයකට නිදහසේ ඇතුළුවීමට ඉඩකඩ තිබිය යුතුය. එසේම සක්මන් මළු, භාවනා මළු, සාකච්චා කුටි ආදිය මෙන්ම ජල මාර්ගයේ ස්නානය කිරීම සඳහා ඉඩකඩ පහසුකම්ද සපයා දිය යුතුය.

සිද්ධස්ථානවල ඉතා විශාල ප්‍රතිමා, ආගමික සංකේත තැනීමට අනුබල දිය යුතු අතර ඒ ඒ ආගමට අදාළ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය අනුව ඉතා විශාල ගොඩනැගිලි තැනීමට අනුග්‍රහය දිය යුතුය. මේවා සංචාරක ආකර්ෂණ වෙයි. 

මෙම ව්‍යපෘති යෝජනාවට අදාළව යම් ආයෝජකයෙකුට වැඩි දුර අධ්‍යනයක් අවශ්‍ය නම් එහි සාරාංශයක් ලබාදීමට හැකිය. 


Friday 18 October 2024

අලුතෙන් හිතමු -ආහාර සංස්කෘතිය


ලංකාවේ ආර්ථිකයට ඍණාත්මකව බලපාන සුවිශේෂී කාරණා අතර පාන් පිටි නැත්නම් තිරිඟු පිටි පරිභෝජනය ප්‍රධාන තැනක් ගනියි. ලංකාවේ ජනගහනයෙන් 80% පමණ පාන් පිටි ආශ්‍රිත ආහාර දෛනිකව පරිභෝජනය කරන අතර එය වසරකට පිටි මෙට්‍රික් ටොන් 720,000 පමණ වේ. තිරිඟු පිටි යනු 100%ම ආනයනිත නිෂ්පාදනයක් වන අතර මේ සඳහා වසරකට ඩොලර් මිලියන 120ක් පමණ වැය  වේ.

ලංකාවේ ආර්ථික භෝගයක් ලෙස තිරිඟු වැවිය හැකිදැයි මම නොදනිමි. එසේ කල හැකි වුවත් එය ආර්ථික වශයෙන් අසාර්ථක වැවිලි කර්මාන්තයක් වනු ඇත. මේ නිසා ඒ වෙනුවට ලංකාවේ පහසුවෙන් වැවෙන බෝග මගින් ලබාගත හැකි පිටි වර්ග සඳහා ආහාර සංස්කෘතිය වෙනස් කිරීමට කාලය එළඹ ඇතැයි මට සිතෙයි. 

ලෝකයේ බොහෝ රටවල ප්‍රධාන ආහාරය හෝ ආහාර සැකසීමේ පිටි වර්ග රාශියක් ඇත. මඤ්ඤොක්කා, බතල, කෙසෙල්, කුරක්කන්, මෙනේරි මින් කිහිපයකි. මේ පිටි වර්ග වලින් ප්‍රධාන ආහාරයන් සකසා ගන්නා ආකාරය පිළිබඳව අදාළ රටවල්වල ආහාර සංස්කෘතිය අධ්‍යනය කිරීමෙන් හොඳ අවබෝධයක් ලබාගත හැක. මීට අමතරව මේ වන විට  තායිලන්තය, මැලේසියාව ආදී රටවල කොස් පිටි ආශ්‍රිතවද කෑම වර්ග අත්හදා බැලෙමින් පවතී. අපේ රටේ සමහර ප්‍රදේශවල සුලබව වැවෙන රජාල, හිගුරළ, ඉන්නල, කිරි අල, කුකුළල, කටු අල, බුත්සරණ, ආදී නොයෙකුත් අල වර්ග ආශ්‍රිතවද පිටි වර්ග නිපදවීම පිළිබඳව අපට පර්යේෂණ කල හැක. අත්‍යවශ්‍ය කාරණා සඳහා පමණක් තිරිගු පිටි ආනයනය සීමා කල හැක. 

මේ ගැන මම පසුගිය දශක දෙකක කාලයක් තුල නැවත නැවතත් ලිපි පලකලෙමි. දැන්වත් අපි පටන්ගමු. 


Thursday 10 October 2024

AI මගින් කෘෂි ඛේදවාචකය නවතමු

ලංකාවේ කෘෂි ආර්ථිකය ඛේදවාචකයක් කරා ගමන් කරමින් පවතී. මීට හේතු ගණනාවකි. එය ඇරඹෙන්නේ යම් කාල රාමුවක් සඳහා ගොවියා බෝග තෝරා ගැනීමේදී ගන්නා වැරදි තීරණ හේතුවෙනි. උදාහරණයක් ලෙස එක් කාල රාමුවකදී අල ඉතා අධික මිළකට විකිණෙන අතර ලූනු කුණු කොල්ලයට විකිණෙයි. මේ නිසා බහුතරයක් ගොවියන් ඊළඟ වාරයට ලූනු අතහැර අර්තාපල් වවයි. 

එය කෙලවර වන්නේ අල විකුණා ගත නොහැකිව කුණු වන අතර ලූනු මිල අහස උසට ඉහල යාමෙනි. බොහෝ බෝග වල තත්වය මෙයයි. මෙහිදී ගොවියා මෙන්ම පාරිභෝගිකයාද අවාසනාවන්ත තත්වයකට පත්වන අතර ගබඩා පහසුකම් ඇති අතරමැදියා අධික ලෙස ලාබ ලබයි.

මේ තත්වයෙන් මිදීමට හේන් ගොවියාගේ සිට මහා පරිමාණ වතු හිමියා දක්වා කෘෂි වෘත්තිකයන්ට ඊළඟ වසරට වගා කල යුතු බෝග කුමක්දැයි නිර්දේශ කිරීමට AI ඇල්ගොරිතමයක් ගොඩනැගීම අත්‍යවශ්‍ය කාරණයකි. මෙම ඇල්ගොරිතමය උපරිම ආදායමක්ද අවම නාස්තියක්ද සිදුවන ආකාරයට ප්‍රාදේශීය වශයෙන් වගා කල යුතු සුදුසුම භෝගය ගොවියාට නිර්දේශ කල යුතුය. මේ සඳහා රජයේ මැදිහත්වීම සහ පර්යේෂකයන්ගේ සහයෝගය අත්‍යවශ්‍යය.   

මීට සමගාමීව ඒ ඒ භෝගයට අදාළ ගබඩා පහසුකම් ප්‍රාදේශීයව ගොඩනැගීමට සුළු හා මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යාපාරිකයන් දිරිමත් කිරීමද රජය සතු යුතුකමකි 

Sunday 29 September 2024

සුද්දා සීගිරි කාශ්‍යපට ඇන්දීම


ලංකාවේ සංචාරක ව්‍යාපාරය දියුණු කිරීමේ මං පිළිබඳව සාකච්චා කෙරෙන closed WhatsApp මිතුරු හමුවකට මම පහත දැක්වෙන යෝජනාව කලෙමි.

ලංකාවේ පෞරාණික සහ විශේෂිත ස්ථාන නැරඹීමට දේශීය සහ විදේශීය සංචාරකයන්ගෙන් අය කෙරෙන ගාස්තුවේ විශාල පරතරයක් ඇත. මෙය බොහෝ විදේශිකයන්ගේ නොසතුටට හේතුවෙයි. මීට අමතරව මේ අය කෙරෙන ගාස්තුව සඳහා ලබා දෙන පහසුකම් ඉතා අල්පය. මේ නිසා දැනට සියළුම ස්ථාන සඳහා විදේශිකයන්ගෙන් අය කෙරෙන මුදල ඩොලර් 5 දක්වා අඩු කිරීමට මම යෝජනා කලෙමි. සාර්ක් කලාපීය සංචාරකයන් සඳහා එය ඩොලර් 3 වැනි මුදලක් දක්වා අඩු කල හැක.

බොහෝ රටවල සංචාරකයන්ගෙන් විශාල ආදායමක් ලබන්නේ නැරඹීමේ ප්‍රවේශපත් විකිණීමෙන් නොවේ. මේ සඳහා ඒ ඒ ස්ථානවලට ආවේනික වූ ව්‍යාපාරික මොඩලයන් ගණනාවක් ඇත. මේ පිළිබඳව අපි ඉදිරියේදී දීර්ඝ වශයෙන් කතා කරමු. මගේ මිතුරන්ට මම උදාහරණයක් ලෙස පහත යෝජනාව කලෙමි. 

බොහෝ රටවල පෞරාණික ස්ථාන අසල ඇති ආයතන වලින් ඔබව එම ස්ථානය හා සම්බන්ධ සුවිශේෂී පුද්ගලයන් ලෙස හැඩගන්වා එම ස්ථානයේ පසුබිමෙහි ඔබගේ චායාරූප ගැනීමට හෝ වීඩියෝ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දෙයි. උදාහරණයක් ලෙස ඊජිප්තුවේ පිරමිඩ අසලදී ඔබට රැම්සෙස් රජු හෝ නෙඵර්ටිටි රැජින ලෙස සැරසී චායාරූප ගත හැක. මේ සඳහා මෙම ආයතන අධික මුදලක් අය කරයි. නමුත් මේ බොහෝ ස්ථානවල ඉල්ලුමට සරිලන සැපයුමක් ලබා දීම පවා අපහසු වී ඇත.

මා යෝජනා කලේ ආරම්භයක් ලෙස අපට සීගිරිය අසලදී සුද්දන් සීගිරි කාශ්‍යප ලෙස හැඩගන්වා මුදල් ඉපයිය හැකි බවයි. බොහෝ දෙනෙකු මේ යෝජනාවට ප්‍රසාදය පලකළ අතර මේ ඉන්පසු ඇතිවූ දෙබසකි.

එක් මිතුරෙක්: චන්දිම ඒ ගමන්ම අපි සුද්දිව සීගිරි අප්සරාවට අන්දමු.

තවත් මිතුරෙක්: අන්න වැඩේ. ඊට පස්සේ අපි ලෝකල්ස්ලට ටිකට් කඩල උන් දෙන්නව පෙන්නමු. 

Sunday 8 September 2024

ඇයි අපි මෙතන?

 


පසුගිය දෙවසර තුල ලංකාවේ මෙන්ම ලෝකයේ නොයෙකුත් රටවල වෙසෙන ශ්‍රී ලාංකිකයන් අතරින් ජාතික ජන බලවේගයේ ජයග්‍රහණය අපේක්ෂා කරන සමූහයක් ගොඩනැගුණි. ඔවුන් විසින් ඍජුවද වක්‍රවද NPPයේ ඉදිරිගමන වෙනුවෙන් විශාල සේවයක් නිහඬව කරමින් පවතී.  මේ සමූහයේ යම් විශේෂත්වයක් ඇත. ඒ මීට දශක දෙක තුනකට පෙර ඔවුන් කිසිවෙක් ජවිපෙට හෝ ඒ හා බැඳුන කිසිම පක්ෂයකට සහයෝගය දීමට සිහිනෙන්වත් නොසිතූ පිරිසක් වීමයි. එසේම බහුතරයක් ලාංකිකයන් "සමාජවාදය" ලෙස වැරදියට අර්ථ දක්වන චීන කොමියුනිස්ට්වාදය මේ සමුහය එදා මෙන්ම අදත් තරයේ පිළිකෙව් කරයි. මමද මේ සමුහයේ කුඩා අංශුවකි.

අපට ලංකාව හා සම්බන්ධ වූ බොහෝ ජිවිත අත්දැකීම් ඇත. සරසවිය තුලදී ජවිපෙ ප්‍රමුඛ වාමවාදී ව්‍යාපාර සිසුන් මත බලහත්කාරයෙන් පටවන ආධිපත්‍ය අපි අත්දැක ඇත්තෙමු. 88/89 යුගයේදී එජාප-ජවිපෙ බිහිසුණු ගැටුම් වල ප්‍රතිඵලය ලෙස අගනා ජීවිත මහමග දැවෙනු අපි දුටිමු. ප්‍රේමදාස ප්‍රමුඛ එජාප නායකයන් දියත්කල කුරිරු මර්දනකාරී පාලන තන්ත්‍රයේ අත්දැකීම් අපි වින්දෙමු. චන්ද්‍රිකා පාලන සමයේ නව මුහුණුවරකින් පැමිණි දූෂණය, භීෂණය, වංචාව මෙන්ම බියකරු වයඹ මැතිවරණයද අපි නැරඹුවෙමු. ඉන්පසු පැමිණි රාජපක්ෂ පාලන සමයේ දහ දෙළොස් ගුණයකින් වැඩිවූ ජාතික ධනය කොල්ලකෑම, දේශපාලකයා විසින් තම පැවැත්ම උදෙසා පාතාලයන් නඩත්තු කිරීම, පසු කලෙක පාතාලයා දේශපාලකයා වීම, ඝාතන වදහිංසා සාමාන්‍යකරණය වීම අපි උපේක්ෂා සහගතව බලා සිටියෙමු. කෙටි ගෝඨා සමයේදී ඉහත සියළුම දුර්භාග්‍යතාවන්ට එකතු වූ අමනකම සහ අධික නාස්තිය අපි අත්දැක්කෙමු. අද තවත් බල ලෝබී උම්මත්තකයෙක් සියළු ණය ගෙවීම් නවතා, පැවති ණය දෙගුණයකින් වැඩි කර, ජනතාව මත අධික බදු බර පටවා රටේ ගැටළු විසඳූ බව පවසනුද අපි නරඹමු.

මේ අනුව ලංකාව අද පත්ව ඇති බරපතල අර්බුදයට සියළු දෙනාම අඩු වැඩි වශයෙන් සම්මාදන් වී ඇත. අප මෙතනට රොක් වන්නේ මේ අවබෝධය සහිතවය. මේ නිසා ඔබ සමහර දෙනා එල්ල කරන සිල්ලර ප්‍රහාරයන් හාස්‍ය ජනකය.

අද ඉදිරියෙන් සිටිනා අපේක්ෂකයන් පිළිබඳව අපි නිරීක්ෂණය කරමු. 

නාමල් රාජපක්ෂ යනු ඉතා ප්‍රාථමික, අපරිණත සහ කෙටි වුවත් ඉතා දූෂිත අතීතයකට හිමිකම් කියන පුද්ගලයෙකි. ඔහු චන්දයට ඉදිරිපත්වන්නේ ඇයිද කියා ඔහුවත් නොදන්නා සේයකි. එසේම ඔහු වටා සිටින්නේද දේශපාලනය ගැන මෙලෝ දැනුමක් නැති කටවාචලයන් කිහිප දෙනෙකි.

රනිල් වික්‍රමසිංහ යනු මමත්වයේ උපරිමයේ පසුවන ඉතා අසාර්ථක නායකයෙකි. අවසානයේ ඔහු තමා නායකත්වය දුන් පක්ෂය සම්පුර්ණයෙන්ම දිය කර හැරියේය. එසේම එජාපයේ තමා වටා සිටි යම් දක්ෂතාවයකින් හෙබි සියළු දෙනාම පලවා හැර කිසිඳු පෞරුෂයක් නැති, පුස්සන් පිරිසක් ලං කරගත්තේය. අද පොහොට්ටුවෙන් ගැලවී ඔහු ලඟට පැමිණ ඇත්තේ රට බංකොලොත් කිරීමට පුර්ණ දායකත්වය දුන් දුර්දාන්ත චෞර බලමුළුවයි. මේ කම්බා හොරු රැලත් සමග රනිල් යන ගමන කුමක්දැයි ඔබ ඔබෙන්ම අසා දැනගන්න.

සජිත් ප්‍රේමදාස යනු මගේ පාසලේ සමාන්තර පන්ති සඟයෙකි. මේ නිසා මා ඔහු ගැන කුඩා කල සිටම දනිමි. ඔහු යහපත් මනුෂ්‍යයෙකි. නමුත් කුඩා කල සිටම ඔහුගෙන් කිසිඳු නායකත්ව හැකියාවක් පිළිබිඹු නොවීය. කෙටියෙන්ම පැවසුවහොත් ඔහු පවුඩර් බබෙකි. ඔහු තම කිට්ටුම කාන්තාවන් තිදෙනාගේ ග්‍රහණයට හසුවන්නේ මේ නායකත්ව පෞරුෂයේ ඇති ඌණතාවය නිසාය. එසේම ඔහුගේ කථා විලාශය මෙන්ම එහි ගැබ්ව ඇති සන්දර්භය තුලින්ද පෙනෙන්නේ ඔහුගේ ඇති අපරිණත නොමේරූ මානසික තත්වයයි. ඔහු වටා යම් දක්ෂතාවයක් සහිත දේශපාලකයන් පිරිසක් සිටියද සජිත් තුල ඔවුන් පිළිබඳව ඇති බිය ඔහුගේ නායකත්වය නැවත නැවතත් ප්‍රශ්ණ කරයි.

දිලිත් ජයවීර කුඩා පක්ෂයක් ලෙස වුවත් යම් පැසසිය යුතු මට්ටමේ වැඩ පිළිවෙලක් ඉදිරිපත් කරන බව නොකියාම බැරිය. එහෙත් ඔහුට ඇත්තේ චන්ද විසි-තිස් දහසක පක්ෂයකි. එසේම ඔහු සමග සිටින විමල්, ගම්මන්පිල වැනි හනුමන්තලා සමග ඔහුට යාහැකි ගමනක් නැත.

මේ කරුණු කාරණා සලකන විට අපට බලාපොරොත්තුවකට ඉතිරිවන්නේ අනුර කුමාර ප්‍රමුඛ NPPය පමණි. පසුගිය වසර 25 තුල ඔවුන් තුලින් විද්‍යමාන වූ සාමුහික හැසිරීම ප්‍රශංසනීයය. විවිධ අවස්ථාවලදී ඔවුන් ගත් දේශපාලනික තීරණ අප සමහර දෙනෙකුගේ අප්‍රසාදයට හේතු වුවත් ඒ කිසිවක් ඔවුන් පෞද්ගලික ලාබ ප්‍රයෝජන තකා නොගත් බව නම් සහතිකය. ඔවුන් අතර සිටි පෞද්ගලික සුඛ විහරණයට ලොබ බැඳි පිරිසට ඔවුන් හා විසීමට නොහැකිව ඉවත්ව ගියහ. එසේ ගියවුන් පසු කලෙක කෙතරම් නිවට නියාළු දේශපාලන ජිවිතයක් ගත කළාදැයි අපි දුටුවෙමු. 

එසේම NPPය මෙවර ඉදිරිපත්කරන වැඩපිළිවෙල ප්‍රායෝගික මෙන්ම හොඳ දැක්මකින්ද යුක්තය. ඔවුන් වටා ලොව දස දෙසින් විද්වතුන් රොඳ බඳිමින් සිටිති. මේ විද්වත් පිරිසෙන් බොහෝ දෙනෙකුට ලංකාවෙන් ගත හැකි කිසිවක් නැත. ඔවුන් දැනටත් තමන් පදිංචි රටවල ඉතා හොඳින් ස්ථාපිත වී ඇත.

මා කලිනුත් කිව්වා සේ අපට NPPය ගැන ඇත්තේ බලාපොරොත්තුවකි. NPP ජයග්‍රහණය යනු ගමනක අවසානය නොවේ. ඒ තබා එය ගමනක ආරම්භයවත් නොවේ. එය ගමන ඇරඹීමට මෙතෙක් දැවැත්ත බාධකය වූ සුවිසල් දූෂිත පවුර කඩා බිඳ දැමීමක් පමණි.

ඉන් පසු අප ගමන ඇරඹිය යුතුය. ඒ ගමනේදී අපි NPPයට උදව් කරමු. සමහර විට අපට ඔවුන්ගේ වැඩපිළිවෙලවල්වලට එදිරිව ප්‍රතිපත්තිමය වශයෙන් යුද වැදීමට සිදුවනු ඇත. විටෙක අනුරට එදිරිව හරිනි වෙනුවෙන් සටන් කිරීමට සිදුවනු ඇත. 

මෙතෙක් අප ගැටුණේ සොරුන්, මංකොල්ලකරුවන්, වංචනිකයන්, ඝාතකයින් සමගය. ඔවුන් සමග අපට සටනක් නොවීය. අප සිදු කලේ නිෂ්පල අදෝනා නැගීම්, විලාප තැබීම පමණකි. තවත් දශක කිහිපයක් මේ ලෙස දෙස් දෙවොල් තබමින් ගාටනවාද නැත්නම් අප පසුකර වේගයෙන් ඉදිරියට යන ලෝකය සමග නැවත එක්වෙනවාද? 

ඔබ ඔබේ චන්දය භාවිත කිරීමට පෙර සිතන්න, එය ඔබට පමණක් නොව ඔබගේ අසල්වාසියාගේ දරුවාටද එකසේම බලපාන බව.        





Tuesday 27 August 2024

අඩ සියවසකින් අතීතයට



ඒ මීට වසර 50ටත් පෙර කාලයයි. අපේ ගෙදර සිකුරාදා රෑට වාද පිටියකි. අද මෙන් රූපවාහිනී, Netfix නොතිබුණු ඒ යුගයේ, ලබැඳියන් අතර කතා බහ, වාද විවාද, ගෝරනාඩු ජීවිතය අසිරිමත් කළේය. යක්කල නෑදෑ පිරිස මෙන්ම ඉඳ හිට රඹුක්කන නෑදෑයන්ද කුමක් හෝ කටයුත්තකට කොළඹ පැමිණියහොත් නවතින්නේ දෙහිවල තිබූ අපගේ නිවසේය.  

රෑ නවයට විතර ඇරඹෙන කතාබහ අවසන් වන්නේ පසුදා අළුයම එකට පමණය. මැතිවරණ සමයක නම් මේ සාකච්චා බොහෝ විට දේශපාලනය ගැනමය. කැපුවත් යූඑන්පී කාරයන් වූ අපේ නිවසේ උදවියගේ සිට කැපුවත් නිල් ශ්‍රී ලංකා කාරයන් වූ යක්කල නෑ පිරිස දක්වා විශාල පරාසයක දේශපාලන මතධාරීන් අප අතර විය. එවකට වයස අවුරුදු 6, 7 වූ මට මේ සාකච්චාව දෙවෙනි වුයේ මුවන්පැලැස්සට පමණි. 

චාල්ස් ඩිගෝල්, අයිසන්හොවර්, රිචර්ඩ් නික්සන්ලාගේ සිට ට්‍රොස්කි, ලෙනින්, මාවෝ ආදීන් දක්වා මේ සාකච්චා වලදී පැසසුමටත් ගැරහුමටත් ලක්වූ ජාත්‍යන්තර තලයේ නායකයන් බොහොමයකි. ඒකාධිපතිවාදයේ සිට, ලිබරල් ධනවාදය හරහා සමාජවාදී මෙන්ම කොමියුනිස්ට්වාදී ක්‍රමවේදද යහපත් බවට තර්ක කල අය වූ ඒ වට මේසය මතවාදී යුද්ධයකට සමාන විය. ලාංකික දේශපාලකයන්ගේ පෞද්ගලික ජීවිත රස කර කර වින්දනය කල අවස්ථාද තිබුණේ නැතුවාම නොවේ. නමුත් ඒවා priority discusions නොවීය.

කුඩා කල මගේ මනස බෙහෙවින් පෝෂණය වුයේ මේ සිකුරාදා සාදයෙනි. එය පසු කලෙක ජිවිතය ජයගැනීමට බොහෝ සෙයින් බලපෑවේය.

කාලයත් සමග වැඩිහිටි පරපුර ක්‍රමයෙන් අපෙන් සමුගත් අතර එවකට සිටි තරුණ පරපුර පවුල් පන්සල් වී කාර්යබහුල දිවිපෙවෙතකට ඇතුළු විය. සිකුරාදා සාකච්චා මණ්ඩපය ක්‍රමයෙන් වියැකී ගියේය. 

ඊට දශක දෙකහමාරකට පමණ පසු වැඩිහිටියෙකු ලෙස මට නැවතත් නෑදෑ හිත මිතුරන් සමග ඉඳහිට සංවාදවලට සහභාගී වීමට අවස්ථාව ලැබුණි. ඒ වන විට දේශපාලන සාකච්චා කරලිය සම්පුර්ණයෙන්ම වෙනස් වී තිබුණි. කතාබහෙන් 90% වඩා වෙන් වුයේ එක එකා කරන දුෂණ, භීෂණ, වංචා, සොරකම් ගැන කතා කිරීමටයි. වාද ඇතිවුණේ තමා සහයෝගය දෙන එකාට වඩා අනෙකා සොරකම් කරන බව පසක් කිරීමටයි. මේ වාද අවසානයේ ඉතිරි වුයේ සිත් අමනාපකම් පමණි. කිසිවෙකුටත් එහි ගත හැකි යමක් නොවීය. මේ නිසා මම ක්‍රමයෙන් මේ වාද විවාද වලින් ඈත්වී සිටීමට උත්සහ ගතිමි. 

මට මේ අතීත කතාව මතකයට ආවේ පසුගිය දිනෙක දුරස්ථ සන්නිවේදන වේදිකාවක දුරු ඈත රටවල් පහක සිටින ලාංකිකයන් කිහිප දෙනෙක් සමග ඇති වූ කතාබහක් නිසාය. මාතෘකා තනිකරම දේශපාලනික විය. කතාබහ පැවති පැයක පමණ කාලයකදී අප තනිකරම කතා වුයේ එවන විට ජනගතව තිබූ පක්ෂ ප්‍රතිපත්ති කිහිපයකි. ඒ  NPP එකේ IT ප්‍රතිපත්තිය සහ, විද්‍යා සහ තාක්‍ෂණ ප්‍රතිපත්තියත් මව්බිම ජනතා පක්ෂයේ උපායමාර්ගික සැලැස්මත් පිළිබඳවයි. 

කෙටි කලකින් ලංකාවේ දැවැත්තම බලවේගයක් වූ NPPයත් තවමත් කුඩා පක්ෂයක් වන මව්බිම ජනතා පක්ෂයත් ඉදිරිපත් කර තිබූ සැලසුම් අඩු වැඩි වශයෙන් අප අතර ඇගයීමට ලක්විය. ඒ සමගම විවේචන, අඩුපාඩුකම් පිලිබඳ කතාබහද ඇතිවිය. කතාව අවසානයේ මම බොහෝ දේ උගත්තෙමි. 

අඩ සියවසකට පසු ඒ සුන්දර කුඩා සන්දියට පිය නැගුවා වැනි හැඟීමක්  ඇතිවිය.