නපුරුය වියපත් විය

රිදුම් දෙන අත පය මුමුණන දුක් ගීතය 

මතකයට නංවයි වියැකුණු තුරුණු විය 

සිහිනයකි බොඳ වුන ඒ සොඳුරු යාමය 

මෙපමණ කලින් ආවෙ ඇයි ඔබ

නපුරු වියපත් විය 

තොල් පෙති තෙත් කල පිනිබිඳු වියලී 

නළ මත විසිරී ඈතට පාවී 

කොහේ ගියාදැයි තවමත් සොයමී 

අතීතයේ දුටු දයාව මිහිරී 

කුමක්ද වුයේ සොඳුරිය 

වියපත් ලය මත මුහුණ හොවන්නට 

ඔබටත් දැන් නොසිතෙන බව දනිමි 

මළහිරු බසිනා සැන්දෑ යාමේ 

පෙම්සුව අකැපද අබලන් හදකට 

තවමත් පිළිතුරු සොයමි 

තුරුණු වියේ බැඳි තිමිර පට ඉරී 

මැවෙනා දෙහදක සැබෑම සිතුවම 

පවසන කථාව සවනට සුව නැත

ඉකිබිඳිනා හදවත මම සනසමි 

භවයක හැඩරුව කියා දිදී  

බැසයන හිරු නවතා ගන්නට ඔබ 

වෙර දරන්නේ අදුරට බය හින්දද?

අගයක් නැති වූ දා දිවි අරණට 

ලබැඳි සබඳ කම් වියැකී යන බව දනිමී 

පහන් සිතින් එය විඳිමී