රජයෙන් SAITM වෛද්‍ය විද්‍යාල ප්‍රශ්ණයට විසඳුමක් ඉදිරිපත් කළේය. එය රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය (GMOA) එකහෙළාම ප්‍රතික්ෂේප කරයි. එය ඔවුන්ගේ අයිතිවාසි කමකි.
එසේම රටේ ගැටළු සහගත තත්වයක් ඇතිවූ විට එයට නොසැලෙන පිළිතුරක් දීම රජයේ යුතු කමකි. එම පිළිතුර දිය යුත්තේ රටේ අනාගත අභිවෘද්ධිය පිළිබඳව සිතාය. ලොව දියුණු යැයි පිළිගන්නා බොහෝ රටවල පාලකයින් සමහර අවස්ථාවල ඉතා කටුක තීරණ ගෙන ඇත. එම තීරණ පසු කලෙක එම රටවල සාර්ථකත්වයට බොහෝ සේ දායක වී ඇත.
අවාසනාවකට මෙන් බොහෝ නොදියුණු රටවල පාලකයන් ඉතා බැරෑරුම් අවස්ථාවල ගන්නේ රටේ අභිවෘද්ධිය කෙසේ වෙතත් තම දේශපාලන දිවිය රැක ගත හැකි ජනප්‍රිය පන්නයේ තීන්දු හා තීරණය. මෙය ඉතා හැඩි දැඩි නායකත්වයක් ප්‍රදර්ශණය කල ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිවරයාගේ සිට පසුගිය දශක කිහිපයේ ලංකාවේ බිහි වූ බොහෝ නායකයන්ට පොදුය.
SAITM වෛද්‍ය විද්‍යාලය කෙරේ රජයේ වෛද්‍යවරුන් දරණ දැඩි ආකල්පයට පාඩමක් ඉගැන්වීම සඳහා ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික සේවය තහනම් කල යුතු යැයි රටේ සමහරුන් අතර මතයක් ගොඩනැගෙමින් පවතී. මෙය මුහුණත් සමග තරහ වී නාසය කපා ගනු වැනි වැඩකි.
ලංකාවේ පෞද්ගලික රෝහල් බොහෝමයක සේවා ලබා දෙන්නේ රජයේ වෛද්‍යවරුන්ය. ඊට අමතරව වෙනත් පෞද්ගලික සායන සහ තම නිවාස මට්ටමින්ද මේ වෛද්‍යවරු රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර කරති. මොවුන් සේවය ලබා දෙන්නේ මේ රටටමය. එබැවින් මෙම සේවය තහනම් කිරීමෙන් රටට වැඩදායක පරිසරයක් නිර්මාණය වෙතැයි සිතිය නොහැක.
කලකට පසු බිහි වූ එකම පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලය රජයට පවරා ගන්නා ලෙස රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය බල කරයි. නමුත් මෙහිදී ඇතිවන ගැටලුව නම් ඒ තුලින් තවත් ආර්ථික බරක් රජයේ වියදම් ගොන්නට එකතු වීමයි. පසුගිය ආණ්ඩු මෙන්ම මේ ආණ්ඩුවද අනවශ්‍ය වියදම් රැසක් සිදු කරයි. ඒවා නවතා දැමුවත් ඒ ඉතිරිවන මුදලින් වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට මුදල් යෙදවීමට පෙර සිදු කල යුතු ප්‍රමුඛතා ලැයිස්තුවක් ඇත. එබැවින් රජයේ වෛද්‍යවරුන්ගේ සංගමය දැඩි ලෙසම SAITM රජයට පවරාගන්නා ලෙස බල කරයි නම්, රජයට කල හැකි, රටට ඉතා වැඩදායි ප්‍රායෝගික වැඩ පිළිවෙලක් ඇත.
රජයේ වෛද්‍යවරුන් පෞද්ගලික සේවයේ යෙදෙන විට ලැබෙන මුදලින් 60%-65% අතර ප්‍රමාණයක් බදු මුදල් ලෙස රජයට ලබා ගැනීම එම විසඳුමයි. මෙම බදු මුදල්, රජයට පවරා ගන්නා වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ පැවැත්ම සඳහා ඍජුවම වැය කිරීමට හැකි වන පරිදි නව ආර්ථික නීති රීති පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත කරගත යුතුය.
රජයේ සේවය වෙනුවෙන් වෛද්‍යවරයාට සැලකිය යුතු වේතනයක් ලැබෙන බැවින් ඔහුගේ සාමාන්‍ය ජීවන රටාවට මෙමගින් බලපෑමක් ඇති නොවෙයි (ඔහු අධි සුඛෝපබෝගී ජීවන රටාවකට හුරු වී නැත්නම්). එලෙසම මේ යෝජනාවට රටේ ජනතාවගේ සෞඛ්‍ය තත්වය පිළිබඳව ඉතා සංවේදීව සිතන රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයද තම ඉමහත් සතුට පල කරනු ඇතැයි මම සිතමි. ඊට අමතරව එය සරසවි සිසුන්ගේද, ජවිපෙ, පෙරටුගාමී ආදී සමාජවාදී පක්ෂවල මෙන්ම පොදු ජනතාවගේද අමන්දානන්දයට හේතු වනු ඇත.
මෙහිදී මෙම නව බදු ක්‍රමය නියාමණය කිරීම සඳහා ආදායම් බදු දෙපාර්තමේන්තුව සහ පොලිසිය ඒකාබද්ධව නිරීක්ෂණ වැඩ පිළිවෙලක් ක්‍රියාත්මක කිරීම අතිශයින් වැදගත්වෙයි. රජයේ ලියාපදිංචි සියළු පෞද්ගලික රෝහල්, චැනල් සේවා, සායන සහ ඩිස්පෙන්සරි වලින් රෝගීන් සේවා ලබා ගැනීමට මුදල් ගෙවන විට ඊට රිසිට් පතක් ලබා දීමේ දැනට පවතින නීතිය දැඩිව ක්‍රියාත්මක කල යුතුය. එලෙසම එම බදු මුදල් අදාළ ආයතනයෙන් කෙලින්ම අදායම් බදු දෙපාර්තමේන්තුවට ලැබෙන ක්‍රමයක් සැකසිය හැක.
මීට අමතරව පෞද්ගලික මට්ටමින්, විශේෂයෙන්ම තම නිවසේ සායන පැවැත්වීම සඳහා රජයේ ලියා පදිංචිය මෙන්ම අය කරන ගාස්තුවට අදාළ රිසිට් පත් රෝගීන්ට ලබාදීමද අනිවාර්ය කල යුතුව ඇත. මෙහිදී අදාළ රිසිට් පත් ලබා ගැනීම සඳහා ජාතික මට්ටමින් ජනතාව දැනුවත් කිරීම රජය සතු යුතු කමකි. එමෙන්ම පෞද්ගලික ආයතනයකින් හෝ වෛද්‍යවරයෙකුගෙන් ප්‍රතිකාර ගන්නා රෝගියෙක් එම රෝගය සඳහාම ජාතික රෝහලකට ඇතුල් වන විට ඉහත ලබා ගත් ප්‍රතිකාර දිගුව (treatment history) සමග අදාළ රිසිට් පත්ද ඉදිරිපත් කරන ලෙස නීති පැනවිය හැක. මීට අමතරව යම් නෛතික කරුණක් සඳහා එම ප්‍රතිකාරය පිළිබඳව විස්තර ඉදිරිපත් කිරීමේදී අදාළ රිසිට් පත ළඟ තබා ගැනීමේ වැදගත් කම ජනතාවට තේරුම් කර දිය යුතුය.
මෙම බදු ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී නොයෙකුත් ගැටළු මතු වනු ඇත. එය ඕනෑම නව හඳුන්වා දීමකට සාධාරණය. එහෙත් එය අනිවාර්යයෙන්ම කල යුතුව ඇත. යමක් කල යුතු විට ඇතිවන බාධක ඉබේටම ඉවත්වෙයි.
******************************************
ලාබ නොලබන ආයතනයක් ලෙස බිහි වූ උතුරු කොළඹ වෛද්‍ය විද්‍යාලය අප මරා දමා ඒ බර ජනතාව මත පැටවුයේ ජනතාවගේම ඔල්වරසන් හඬ මැද්දේය. මෙහි විශාලම වාසිය අත් වුයේ මැලේසියාවට, බංග්ලාදේශයට සහ එම රටවල වෛද්‍ය විද්‍යාලවලට ලාංකික සිසුන් යොමු කරන අතර මැදියන්ටය. නැවතත් ඔවුහු ජයග්‍රහණයේ එළිපත්තේ සිටිති. අපොස උසස් පෙළ ප්‍රථිපල වලින් ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල වලට නොතේරුණු දහස් ගණනක් දරුවෝ මෙම සරසවි වලින් උගෙන ලංකාවේ පමණක් නොව ලෝකයේ දස දෙස සේවය කරති. ඔවුන් ලෝකයට හොඳ සේවයක් ලබා දෙයි. එසේ නම් මෙහිදී ප්‍රශ්ණය ඇත්තේ ලංකාවේ උසස් පෙළ විභාගයෙන් ළමුන් හලනා ස්වාභාවයේය. එබැවින් ලංකාවේ රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාල වලට ඇතුල් වීමට උසස් පෙළ ලකුණු මද වූ පමණින් තම දරුවාගේ වෛද්‍ය සිහිනය බිඳ දැමීමට දෙමව්පියන් අකමැති වීම සාධාරණය.
SAITM ආයතනයේ නිවැරදි කිරීමට බොහෝ දේ ඇත. SAITM පමණක් නොව රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාල වලට පවා යම් ප්‍රතිසංස්කරණ අවශ්‍යව තිබෙන බව පෙනේ. SAITM හි වරද නිවැරදි කර එය උසස් ප්‍රමිතියකින් පවත්වාගෙන යාමට රජයට බලපෑම් කලේ නම් ඉදිරියේදී තවත් පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල බිහිවීමට තිබුණි. ඒ සමගම වෛද්‍ය උපාධියක් සඳහා ගෙවිය යුතු මුදලද අඩුවන්නට තිබුණි. මැලේසියාවේ සහ ජපානයේ එය එලෙසින් සිදු වුනා නම් ලංකාවේ සිදු නොවීමට හේතුවක් නැත. SAITM රජයට පවරා ගැනීමෙන් බලවත් අසාධාරණයක් සිදු වන්නේ මේ සඳහා වත්කම ඇති දෙමව්පියන්ටය. එබැවින් ඔවුන් වෙනුවෙන්ද විසඳුමක් ලබා දිය යුතුය.
මේ සඳහා මා යෝජනා කරන්නේ ඉන්දියාවේ ට්‍රිවෙන්ද්‍රම් වැනි නගරයක ලාංකික සිසුන් ඉලක්ක කරගෙන වෛද්‍ය විද්‍යාලයක් පිටුවන ලෙසයි. උදාහරණයක් ලෙස මම අනන්තන්පූරී රෝහල සහ පර්යේෂණ ආයතනය නම් කරන්න කැමැත්තෙමි. මෙම රෝහල අති නවීන අංගෝපාංගයන්ගෙන්, ICU ඒකකකින් සහ ඇඳන් 500 කින් සමන්විත ගොඩනැගිල්ලකි. එහි වෙනමම පර්යේෂණ ආයතනයක්ද තිබේ. මෙහි ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ නිර්දේශයන්ට අනුකුලව ඉතා පහසුවෙන් වෛද්‍ය විද්‍යාලයක් සෑදිය හැක. ඒ සඳහා මෙම ආයතනයේ හිමිකරුවන් බොහෝ සෙයින් කැමති වනු ඇත.
ට්‍රිවෙන්ද්‍රම් නගරයට කොළඹ සිට ගුවන් කාලය පැයකි. එය සතියේ දිනක උදෑසන අතුරුගිරියේ සිට බොරැල්ලට පැමිණෙනවාට වඩා අඩු කාලයකි. මෙම ප්‍රදේශයේ ජිවන වියදම ලංකාවට වඩා අඩුය. රජය හෝ ලාංකික ව්‍යවසයකයෙක් ඉදිරිපත්වේ නම් එවැනි වෛද්‍ය විද්‍යාලයකින් ලාංකික සිසුන්ගෙන් අය කරන මුදල පහල මට්ටමකට ගෙන ආ හැක. තවද මෙවැනි ආයතනයකට ප්‍රසිද්ධියක් ලබා දීමෙන් අතරමැදියන්ගෙන් තොරව අන්තර්ජාලය හරහා සිසුන්ට ලියාපදිංචි වීමේ කටයුතු ඉතා ඉක්මනින් කරගත හැකි වනු ඇත.
නුදුරේදී ලංකාවට ආසන්නයේම, ලංකාවේ නොවන පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයකින් පහසුවෙන් ඉහල ප්‍රමිතියේ වෛද්‍ය උපාධියක් ලැබීමට ලාංකික සිසු සිසුවියන්ට හැකි වනු ඇත. ඒ තම අනාගතය පිළිබඳව බියෙන් සැලෙන්නේ නොමැතිවය. ඒ සඳහා ලංකාවේ විනිමය ඉන්දියාවට ඇදී යනු ඇත. ලාංකික "පොදු ජනයාගේ" ජයග්‍රහණය එය යැයි සිතනවා නම් එය සිදු වීම වැළක්විය නොහැක.
